Cilj kineziterapije je maksimalno iskorišćavanje svih potencijala tretiranog pacijenta sa akcentom na optimalni mogoći oporavak oštećene funkcije lokomotornog aparata.
Kineziterapija obuhvata aktivne i pasivne vježbe.
Aktivne vježbe se dijele na:
- aktivne potpomognute
- aktivne nepotpomognute
- aktivne vježbe sa otporom.
Ona se primjenjuje u gotovo svim medicinskim specijalnostima kod brojnih patoloških stanja, ali i preventivno. Apsolutnih kontraindikacija praktično nema, a relativne su malobrojne.
izvođenju jednog pokreta učestvuje više anatomskih struktura:
- koštani sistem
- zglobovi
- mišići
- periferni nervni sistem
- centralni nervni sistem
Još veći značaj kineziterapija dobija upravo zbog toga što pokret dovodi do angažovanja i ostalih organskih sistema: kardiovaskularnog, respiratornog, endokrinog i dr. Zato je danas kineziterapija obavezni dio rehabilitacije ne samo kod bolesti i povreda koštano-zglobnog sistema (lokomotornog aparata), već i kod bolesti srca i krvnih sudova, bolesti disajnih organa, nefroloških, neuroloških i drugih bolesnika. Tissot, 1981.godine piše: “Pokret po svom delovanju zamenjuje svako terapeutsko sredstvo, dok ostala medikamentozna sredstva ne mogu zameniti pokret”.
KINEZITERAPIJA MORA BITI STRUČNO VOĐENA I DOZIRANA!
Sprovodi je diplomirani fizioterapeut. Doziranje kineziterapije zahtjeva poznavanje opšteg stanja organizma (kardiovaskuarni sistem, respiratorni sistem , nervni sistem, psihička spremnost i motivacija, zanimanje pacijenta,da li se nekada bavio
sportom…).
Terapijski efekti kineziterapije su:
- povećanje mišićne snage i elastičnosti
- povećanje obima pokretljivosti u zglobovima
- poboljšanje funkcije kardiovaskularnog sistema, disajnih organa, nervnog sistema i organa za varenje
- poboljšanje cirkulacije i ubrzanje lokalnog metabolizma i procesa oporavka organizma u cjelini
- stvaranje pravilne šeme pokreta i motoričke aktivnosti
Oblici kineziterapije koje sprovodimo su:
- edukacija zaštitnih položaja i pokreta
- vježbe disanja
- vježbe relaksacije
- kineziterapija za cervikalni sindrom
- kineziterapija za lumbalni sindrom
- kineziterapija kod perifernih artroza (gonartroza, koksartroza, artroza sitnih zglobova šaka)
- kineziterapija posle preloma kosti,sportskih i drugih povreda (saniranje kontraktura)
- vježbe za osteoporozu
- korektivna gimnastika (predstavlja skup fizičkih vežbi doziranih po intenzitetu, vrsti i trajanju, koje se mogu primjenjivati preventivno kod djece koja imaju predispozicije za nastanak nekog od posturalnih deformiteta ili terapijski ako oni već postoje)
- vježbe za skoliozu i kifozu
- vježbe za korekciju ravnih stopala